humilitas

hŭmĭlĭtas, ātis, f. [humilis], lowness (acc. to humilis, I.).

I.

Lit.:

naves omnes actuarias imperat fieri, quam ad rem humilitas multum adjuvat (shortly before: naves paulo facit humiliores),

Caes. B. G. 5, 1, 3:

arborum,

Sall. J. 49, 5:

aliorum animalium ea est humilitas, ut cibum terrestrem rostris facile contingant,

low stature, Cic. N. D. 2 47, 122:

sidera multum inter se aut altitudine aut humilitate distantia,

id. Tusc. 5, 24, 69:

quanta humilitate luna feratur, terram paene contingens,

id. Div. 2, 43, 91.—

II.

Trop.

A.

Of rank, birth, or influence, lowness, meanness, insignificance: malorum turba quaedam, paupertas, ignobilitas, humilitas, solitudo, etc., Cic. Tusc. 5, 10, 29:

propter humilitatem et obscuritatem,

id. Off. 2, 13, 45:

humilitatem cum dignitate contendere,

id. Rosc. Am. 47, 136:

alicujus despicere,

id. Phil. 13, 10, 23:

obicere humilitatem alicui,

Liv. 26, 31, 4:

ex humilitate sua,

Caes. B. G. 5, 25:

infima natalium,

Plin. 18, 6, 7, § 37:

generis,

Sall. J. 73, 4:

generis ac nominis,

Suet. Vesp. 4:

obliterata quoque scrutabimur, nec deterrebit quarundam rerum humilitas,

Plin. 14, 1, 1, § 7.—

B.

Littleness of mind, meanness, baseness, abjectness:

habet levitatem laetitia gestiens, humilitatem metus,

Cic. Tusc. 3, 13, 27; id. de Or. 1, 53, 228:

et dejecto (capite) humilitas et supino arrogantia ostenditur,

Quint. 11, 3, 69; so,

opp. arrogantia,

Caes. B. C. 1, 85, 5:

saepe virtus et magnificentia plus proficit ad misericordiam commovendam quam humilitas et obsecratio,

Cic. Inv. 1, 56, 109:

summittere se in humilitatem causam dicentium,

Liv. 38, 52, 2:

asinorum,

Plin. 10, 63, 83, § 180.—

2.

In eccl. Lat., in a good sense, opp. to pride, lowness, humility, Lact. 5, 15; Sulp. Sever. Vit. S. Mart. 2 fin. et saep.